Blog

Gepost op 3 april 2011 door Lydia

Reisverslag van Laura’s reis naar India (voorjaar 2011) – door Lydia en Laura
DEEL 3 (Dag 5 t.e.m. dag 8 in India)

Voor het verslag nu hebben we de foto’s getoond aan Laura. Wat Laura gezegd heeft (toen op het moment of als commentaar bij de foto’s) staat in in de groene kadertjes.

2 maart 2011 7u24

Ochtend ritueel van de 48-dagen puja (eredienst) voor de Shivalingam die bovenop Swami’s lichaam is geplaatst. De tempel is nog steeds getooid met de versiering van de Samadhi ceremonie. Dat is traditioneel als voor een … huwelijk. Het opgaan in God van de ziel van de Heilige.

7u49

In alle eenvoud en kracht, de essentiele delen van het ritueel: het binden van de gouden ‘tali’ aan de nek van zijn geliefde, het koppel wisselt bloemenkransen uit, ze knielen en krijgen de zegen van de spirituele Meester, (via Swami Kamalananda, voor enkele dagen uit de gevangenis) en van de gelukkige ouders.

7u58

Ondertussen werden de voorbereidingen getroffen om vanaf 8 uur gedurende 24 uur ononderbroken ‘Om Namah Shivaya’ te zingen. Op een altaar achter de nieuw gebouwde tempel worden de meer dan 40 Lingams uitgesteld, de eerste van elk jaar die uit Swami’s mond is geboren, op de heilige nacht van Mahashivaratri, letterlijk: de grote nacht van Shiva (rond nieuwe maan in de lente).

8u38

Laura en haar lieve oppas voor de gelegenheid. Lekker slapen is de boodschap.

8u52

Bruid en bruidegom: al vele jaren komen ze voor spiritualiteit en dienstverlening naar deze mooie Ashram.

Ze kregen Swami’s zegen en goede raad voor een goed huwelijk samen en op deze weg zijn ze nu aan het gaan.

16u19

Jonge spirituele mensen van de hele wereld ontmoeten elkaar. Dit zijn kleine gezegende momenten met een heel grote waarde, voor hen en voor de wereld.

22u48

23u57

Laura heeft de kunst om bewust zo dicht bij mensen te gaan zitten dat ze moeten rekening houden met haar. Ze kiest zelden de gemakkelijkste weg in haar leven. Hier op de foto is Laura verbannen naar de kant.

21u38

Als het te bont wordt, gaat Laura wandelen met mama. Helemaal op het einde van de weg is het gebouwtje met de kranen voor zuiver water. Het ligt er verlaten bij en daar kunnen we zingen en muziek maken in de heerlijke koelte van de nacht.

bijschrift foto

3 maart 2011 16u57

In aanwezigheid van enkele mensen is een enorme roosachtige ‘Lingam’ verschenen in een hoop bloemen.

19u02

Iedereen komt samen om te kijken, te zingen en de zegening te krijgen.Verschillende mensen hebben heel veel licht gezien rond de Lingam, en het licht blijft heel lang staan rond de mensen die de zegening ontvangen.

19u05

Vrijdag 4 maart 2011, voormiddag

Elke dag is er wel iets te doen rond de Samadhi. Meestal wordt iedereen betrokken bij alle ceremoniën, en vandaag wordt de laatste smalle loodzware steen geplaatst op de opening. Het duurt uren vooraleer al de kinderen van het weeshuis en de school en alle mensen die hier vast of tijdelijk verblijven langs zijn geweest met wat zand.

12u40

Laura komt als iedereen weg is. Ze houdt ervan om in de tempel te zitten, verzonken in haar neuriën en spel. Ondertussen zit ik daar ook maar wat en hoor de conversatie van Marie met Poebalan, een flink uit de kluiten gewassen man, die als schriel klein jongetje nog op mijn schoot gezeten heeft in een op indische wijze overvolle taxi. Hij vertelt dat de kleine kinderen op moeders arm, Swami zien lopen en zwaaien naar hem maar dat de grote mensen eromheen niets kunnen zien.Hij stelt voor om Laura in de Samadhi te laten lopen. Wij kunnen mee (zus Marie en ikzelf – best bijzonder voor mij dankzij Laura, maar ik heb niets speciaals ervaren)

12u41

13u29

Deze Ashram is zo bijzonder, tegelijk kleinschalig en zo goddelijk, vol met kinderen en bloemen (maar een paraplu is geen luxe voor Laura’s gevoelige hoofd).

bijschrift foto

(ik vond nu net dat deze poes exact op een van de onze gelijkt, maar voor Laura is er blijkbaar toch een verschil)

5 maart 2011, 10u00

Lees verder: deel 4